Londen, 23 maart. Het ijzeren tjalkschip MUTATIO, kapt. J. Dik, van Groningen naar Christiania (opm: Oslo), liep te Egersund binnen met verlies van 2 boten, gebroken grote boom en dekschade.

Harlingen, 21 augustus. De tjalk MUTATIO, kapitein Dik, is alhier met schade aan het tuig binnengekomen. De tjalk is met lijnkoeken naar Colberg (opm: Kolobzreg, Polen) bestemd en zal na gerepareerd te hebben de reis voortzetten.

Hamburg, 16 november. De te Wildervank thuisbehorende tjalk MUTATIO, kapt. J. Dik, is in Reiherstieg met een lichter in aanvaring geweest en werd daardoor zo ernstig beschadigd aan de huid en de reeling dat het gerepareerd dient te worden.

Hamburg, 25 november. Het Nederlandse zeilschip MUTATIO is alhier voorlopig gerepareerd. Heden is het schip naar Groningen vertrokken om afdoende te repareren.

Kopenhagen, 24 mei. Het Zweedse stoomschip OESTEROEN is heden inkomend bij Trekroner in aanvaring geweest met de Nederlandse tjalk MUTATIO, kapt. Dik, met cement van Aalborg naar Koningsbergen bestemd. Van de tjalk is de boeg ingedrukt; het schip is echter betrekkelijk dicht. Het stoomschip OESTEROEN heeft ogenschijnlijk geen schade bekomen. De MUTATIO is hier op de rede gesleept om onderzocht en eventueel gerepareerd te worden. (opm: volgens LR is dit de ÖSTERSJÖN, geb. 1886, 295 brt)

Kopenhagen, 26 mei. De Nederlandse tjalk MUTATIO, kapt. Dik, hier met aanvaringsschade op de rede gesleept, zette gisteren de reis voort naar de bestemming, Koningsbergen.

IJmuiden, 6 mei. De zeetjalk MUTATIO, kapt. Dik, vertrok volgens hier ontvangen bericht 4 mei van Wolgast naar Koningsbergen.

Groningen, 25 februari. Naar de Tel. van welingelichte zijde verneemt, is de ramp, die aan de zee-schoener SCHOUWEN II (thuis behorende te Groningen) op de Oostzee overkwam en die, zonder dat iets van de bemanning bekend is, aan het Duitse zeestrand aangedreven is, middellijk te wijten aan een misverstand van een Duits oorlogsschip, De SCHOUWEN II toch bevond zich in het laatst van november in de nabijheid van de Zweedse kust aan de Sont. Op last van een Duits oorlogsschip moest men daar ankeren, opdat de Duitsers de oorlogspapieren van de Nederlandse zee-schoener zouden kunnen controleren. Nadat deze formaliteiten verricht waren, wilde men in de namiddag weer onder zeil gaan. De nodige vlaggenseinen werden gegeven. Door een vergissing van de zijde van de gezagvoerder van het Duitse oorlogsschip werden de papieren van de SCHOUWEN II op een Nederlandsche tjalk, die met de zee-schoener was uitgevaren, geworpen. Dit werd door de gezagvoerder van tjalk ontdekt, toen hij met zijn schip de rede van Elseneur reeds bereikt had. De papieren van de SCHOUWEN II deponeerde hij daar ter plaatse bij het Duitse consulaat. Intussen was aan boord van de Nederlandse schepen ALBATROS, VELOS (opm: waarschijnlijk VELOX) en MUTATIO, die met de SCHOUWEN II waren uitgevaren, het vermoeden gerezen, omdat deze schoener hen niet volgde, dat het schip door de Duitsers was opgebracht. Dit vermoeden bleek juist te zijn. Een Duits oorlogsschip had de SCHOUWEN II, toen deze geen papieren kon tonen, naar Swinemünde opgebracht. Toen na enige dagen het misverstand uit de weg was geruimd kon de zee-schoener de reis vervolgen met het bekende droevig gevolg. In gezaghebbende kringen is men ten zeerste ontstemd over de vrij willekeurige wijze, waarop men van Duitse zijde de papieren van de SCHOUWEN II aan boord van de Nederlandse tjalk heeft geworpen. De achteloosheid waarmee dit geschiedde, is een onmiddellijke oorzaak van het droevig lot, dat thans het deel van de schoener is geworden. De kapitein, de heer B. de Vries, vertoeft thans te Groningen. Nader verneemt de Tel. dat ook kapt. (Bouwe) De Vries in de Oostzee in de golven is omgekomen. Zijn vader, de heer De Vries te Groningen, is door de bevoegde autoriteiten reeds gehoord.

Raad voor de Scheepvaart.
Zaterdag 9 maart a.s., ’s namiddags 1.30 uur, onderzoek naar het stranden op 21 sept. 1917 in de Kalmar Sund van het zeilschip EBEN HAËZER. Schipper-eigenaar: S. Karssies te Groningen. Daarna onderzoek naar het vermoedelijk met man en muis vergaan op of na 5 mei 1917 van het zeilschip MARCHIENA.
Maandag 11 maart a.s., ’s namiddags 1.30 uur, onderzoek:
1. Naar het op de Noordzee tijdens stormachtig weer lek slaan op 3 januari 1918 van het zeilschip MUTATIO, waar het schip als wrak werd verlaten. Reder: H. Schuur; schipper F.J. (Franciscus Johannes) Bonninga, beiden te Groningen.
2. Naar het lek worden tijdens stormweer op 22 februari 1918 van het zeilschip NAVIGATOR, waardoor het schip moest worden verlaten en dit zwaar lek te Schiermonnikoog is aangedreven. Reder: H. Jonker te Wildervank; schipper D. Stienstra te Groningen.
3. Naar het stranden in de Haaksgronden op 22 februari 1918 van het zeilschip NORMALITEIT. Rederij: N.V. Zeetjalk Normaliteit, directeur J. Vink te Bilthoven; gezagvoerder G. van Veen te Rotterdam.

Raad voor de Scheepvaart. Gisteren deed de Raad uitspraken in de volgende vroeger behandelde zaken: Betreffende ten 1e het lek worden van het zeilschip MUTATIO en ten 2e het lek worden en stranden van het zeilschip NAVIGATOR.
De Raad is van oordeel, dat het lek worden van de NAVIGATOR en van de MUTATIO is te wijten aan het zware weer. Bij deze rampen is gebleken, gelijk de inspecteur voor de scheepvaart terecht ter zitting van de Raad opmerkte, dat een-mast tjalken als de onderhavige niet geschikt zijn, althans gedurende het slechte jaargetijde, reizen ver over de Noordzee te maken. Vroeger gingen dergelijke schepen dicht langs de Nederlandse, Duitse en Deense kusten en konden zij bij slecht weer spoedig een haven bereiken. Thans echter, nu zij door de oorlogsomstandigheden de zogenaamde vrije vaargeul dienen te gebruiken en dus de hoge zee bevaren, wordt er te veel van hen gevergd, méér dan hun zeewaardigheid toelaat. In het bijzonder levert het slaan van de zwaarden bij stormweer tegen de romp van het schip groot gevaar op voor het ontstaan van een lek, terwijl bovendien veel kans is, dat de zwaarden hierdoor verloren raken, waardoor het schip vrijwel hulpeloos wordt. De MUTATIO was daarenboven niet genoeg bemand, een bemanning bestaande uit een schipper, met een stuurman van 19 en een matroos van 16 jaar is volstrekt onvoldoende. Gelijk de Raad reeds meer gezegd heeft, behoren de schepen als de MUTATIO, althans buiten het gebied van de kleine kustvaart, ten minste met vier man bemand te zijn.

Raad voor de Scheepvaart. Gisteren deed de Raad uitspraak in de volgende vroeger behandelde zaak: Betreffende het stranden van het zeilschip EBEN-HAËZER.
De Raad is van oordeel, dat het lek worden van de EBEN-HAËZER is te wijten aan het zware weer. Evenals bij de ongevallen overkomen aan de NAVIGATOR en de MUTATIO, is ook bij deze ramp gebleken, dat één-mast tjalken als de onderhavige niet geschikt zijn, om gedurende het slechte jaargetijde reizen ver over de Noordzee te maken. Zij zijn daartoe niet volkomen zeewaardig. De bemanning van de EBEN-HAËZER, die naast de kapitein bestond uit twee personen, van wie de een nog nooit en de ander slechts eenmaal als tremmer een zeereis had gemaakt, was volstrekt onvoldoende. Ook hierover heeft de Raad zich reeds meermalen uitgesproken.

Halmstad, 30 juni. De tjalk MUTATIO, van Emden met kolen naar Gotenburg, is door het Zweedse stoomschip FENRIS bij Niddingen aangetroffen met gebroken roer en hier binnengebracht.