1947-03-08: |
Het Vrije Volk 08-03-1947: Zes kiendoppen van schepen voeren uit naar Indonesië „Ze huppelen overal overheen", zeggen de opvarenden.
Als u er soms nog aan twijfelde of wij Hollanders nog wel even goede en enthousiaste zeevaarders zijn als in vroeger eeuwen, dan had u vanmorgen maar eens een kijkje moeten nemen in de Rotterdamse Schiehaven. Zes pietepeuterige gepavoiseerde scheepjes lagen daar en met zijn allen, waren ze nog niets vergeleken bij die knaap van een Sloterdijk, die daar ook gemeerd lag. Zes kustvaardertjes van heel bescheiden maat, scheepjes waarmee je als landrot heus niet graag naar Engeland of de Baltische staten vaart omdat ze op zulke trips al slingeren en stampen als een hobbelmolen op het Lunapark. En dat stel Lilliputters, de kleinste — de Wilda uit Amsterdam is 320 ton, de grootste, de Beta uit Groningen, even 400 ton—vertrokken voor de geweldige reis naar Indonesie. De Nederlandse regering heeft ze gehuurd en in konvooi varend, zullen ze de hindernissen van de Golf van Biscaje, de Middellandse Zee en de Indische Oceaan overwinnen om in de Archipel het werk over te nemen, dat vroeger door de prauwen werd verricht: copra ophalen uit kleine havens en vervoeren naar de grotere, opdat die daar in kloeke zeeschepen kan worden overgeslagen. Een jaar lang zullen ze dat werk verrichten. Voordat ze thuisvaren zijn we echter weer een anderhalf jaar verder, want over een reis naar en van Indonesië doen ze, bijna drie maanden; Een gevaarlijke onderneming! Och; zoiets moet je niet aan zeelui vragen. Die zijn niet zo gauw bang. Die zeggen:" Risico is er overal en altijd meneer. Het zijn donderstenen van schuitjes hoor. Ze huppelen overal overheen. Die deining in de Indische Oceaan betekent niet veel. Het enige is, dat je één motor hebt en als die je in de steek laat, zit je. Daarom varen wé ook in konvooi.
, Het enige vreemde voor de meeste mensen is, dat ze een beetje langer van huis blijven dan ze gewend zijn. Slechts één schip van dit zestal (Beta, Wilda, Erna, Henk, Baltic en Unitas) is uitgerust met eén volledige radioinstallatie, ontvanger en zender. Dat is de Beta, de konvooileider. , Een vrij snel schip is die Beta, maar zijn snelheid moet hij natuurlijk regelen naar de langzaamste en die loopt niet meer dan een mijl of zeven per uur. Daardoor en ook, omdat ze tal van havens moeten aandoen om te bunkeren — op zulke grote reizen zijn ze niet berekend —- zal die overtocht wel een dag of tachtig duren. Voorhet vertrek werd de verzamelde bemanning, in totaal niet meer dan 45 koppen, toegesproken door een vertegenwoordiger van het directoraat-generaal voor de Scheepvaart, die hun namens de regering een goede reis en een behouden thuiskomst toewenste.
1947 "Beta" (Konvooi leider met zend app. en marconist aan boord.) 6 maart, konvooi vertrokken (i.o.v. de Ned. Reg voor een copra charter in de Ind. Archipel) samen met de Erna, Henk, Wilda, Unitas en Baltic. De planning was om in drie maanden naar de Oost te varen. De Henk moest op de Waterweg al afhaken wegens een warmgelopen koppeling en repareren. Brest (Fr): 1e stop. Schepen waren elkaar kwijtgeraakt door mist. Vanaf Brest ging het verder met de 5 zonder de "Henk". In de beruchte Golf van Biscaye sloeg het noodlot wederom toe de “Beta” raakte lek in stormweer en had op een gegeven ogenblik meer dan een meter water in het ruim staan. Men stelde alles in het werk om het water weg te pompen, dit lukte niet zodat met 3 andere konvooischepen St. Nazaire werd aangelopen. De reparatie duurde echter zolang dat de 3 schepen besloten een voor een te vertrekken. Na 3 weken reparatie vertrok ook de “Beta” om als laatste van het konvooi de Middellandse Zee te bereiken. Aangekomen te Port Said lag daar de "Unitas" nog, men besloot verder samen te varen. De "Beta" wilde eerst nog een aangeboden lading van 160 ton te port Said laden, met bestemming Singapore. De gehele Rode Zee en Golf v Aden ging alles goed, maar ter hoogte van kaap Guardafui, net voor het binnenvaren van de Indische Oceaan, seinde d.m.v. vlaggen dat de “Unitas” zware motorschade had gekregen en niet verder varen kon. De "Beta" sleepte de “Unitas” het laatste traject door de Indische Oceaan naar Singapore. Er werd scheepsraad gehouden op de “Beta” (kapt. en stuurman van de Unitas aanwezig) Scheepsjournaal: "Beta" 12 mei, maakten alles gereed de “Unitas” te slepen. 2 weken later werd Colombo aangelopen. 29 mei sd Colombo, ondanks de doorzettende moesson arriveerde de sleep op 6 juni te Sabang . De “Beta” loste zijn lading in Singapore.
1948: ANP bericht: retourreis 8 april vertrek van Batavia; "Helvetia", 9 april; "Erna", 10 april, de "Henk", "Unitas", "Baltic", "Wilda" en als laatste de "Beta" op 10 april.
1948: retour reis "Beta" 17 april v Belawan n Rotterdam // 30 april pd Minikoy // 7 mei pd Guardafui // 9 mei te Aden // 13 mei sd Aden// 21 mei te Suez // 23 mei te Port Said// sd Port Said 28 mei //.3 juni pd Malta // 11 juni te Gibraltar // 14 juni v Gibraltar n Amsterdam // 22 juni pd Dover.// 26 juni v Amsterdam te Rotterdam // |