N.V. Maatschappij Zeetransport, ( Oranje Lijn ), Rotterdam.

(Anthony Veder& Co.)
Opgericht : 16 juli 1937.
Geliquideerd : 31 december 1970.

In 1937 werd door Anthony Veder de N.V. Maatschappij Zeetransport N.V. opgericht en werden er twee schepen van  jaar oud van het Noorse Olsen & Ugelstad overgenomen. O.& U. waren de eerste pioniers in de trade van Europa naar en op The Great Lakes gedurende de zomermaanden. Met dien verstande dat zij een bestaande rederij overgenomen hadden die deze trade reeds uitvoerde.
Er volgde een samenwerking met O.& U. die de dienst op Noord Amerika onder de naam Fjell Line uitoefende.
In de zomer van 1937 was de “Prins Maurits” het eerste Nederlandse schip dat Chicago bereikte.
Gedurende winter voer de O.L. naar Halifax, Nova Scotia en St. John, New Brunswick. Ook werden de schepen gedurende de winter voor de citrusvaart van Spanje en of de Levant naar Noord Europa ingezet. Dit vond plaats onder de naam Oranje Fruit Express Service.
In 1938 werd een nieuwbouw order van twee schepen voor rekening van O.& U. overgenomen en na de bouw aan de vloot van de O.L. toegevoegd.
In 1938 werd de naam Oranje Lijn voor het eerst geïntroduceerd wat meer in lijn met het naamgeving systeem was.
Ook in 1938 werd een order voor een Ocean Laker met dieselmotor aandrijving besteld, welke in 1939 in de vaart kwam.

Op 10 mei 1940 bestond de vloot uit 4 stoom aangedreven Ocean Lakers, één diesel aangedreven Ocean Laker en één coaster die als reefer / feeder in de vaart op London ingelegd zou worden. Deze coaster zou door de bezetter geconfisqueerd worden, maar keerde na de W.O.II weer terug bij de Oranje Lijn.

Gedurende de W.O.II verloor de Oranje Lijn drie van haar zes schepen. Twee in 1941 en één in 1943.

Met het uitbreken van de oorlog had Anthony Veder een nieuwbouworder voor 3 schepen bij werf  De Merwede uitstaan.
Eén schip, (“Prins Willem IV”), kwam gedurende de oorlog in Duitse handen en werd door de Kriegsmarine ingezet. Na de oorlog werd het schip in Duitsland teruggevonden , terug naar Rotterdam gesleept en bij werf  De Merwede hersteld en in zomer 1946 aan de vloot toegevoegd.
Eén schip, (“Prins Willem V”), werd half afgebouwd t.h.v. Maassluis in de Nieuwe Waterweg door de bezetter als blokschip afgezonken. Ze werd na de oorlog met erg veel moeite boven water gehaald en in de Waalhaven in dok gezet voor verdere inspectie. Hierna ging ze terug naar werf  De Merwede en werd volledig hersteld en afgebouwd om in 1949 aan de vloot toegevoegd te worden.
Het 3e schip + motor lagen nog in onderdelen en werden geconserveerd verstopt. Na de oorlog kwam dit schip, de “Prins   Alexander”, in 1947 als eerste 4.000 tonner in de vloot van de Oranje Lijn in de vaart.

Vermeldenswaardig is dat het eerste Nederlandse schip dat in het kader van het Marshall hulpplan met een volle bak tarwe op 8 mei 1948  in Amsterdam aankwam, de “Prins Willem II” was.
(De “Noordam” van de H.A.L. arriveerde 2 weken eerder, 26 april 1948, in Rotterdam met o.a. 4.000 ton tarwe en was daarmee het 1e schip met Marshall hulpgoederen dat in Nederland aan kwam).
De “Prins Willem II” was echter volledig met tarwe afgeladen, terwijl de “Noordam” ook andere lading had zoals machinerieën.

In 1949 werd de naam van de rederij officieel veranderd in Oranje Lijn (Maatschappij Zeetransport N.V.).

M.i.v. april 1956 ging de Oranje Lijn samenwerken met Olsen & Ugelstad’s Fjell Line onder naam Fjell Oranje Lijn.
De pool verdeling was als volgt; 52,2% bij de Fjell Line en 47,8% bij de Oranje Lijn.

Op 7 juli 1958 kocht de K.P.M. alle aandelen van de N.V. Mij. Zeetransport / Oranje Lijn en dochter Stuwadoorsmaatschappij Terminal te Rotterdam. Het overname bedrag was  fl.43 miljoen.
Deze datum is in de onderstaande lijsten ook aangehouden om de naamsverandering in Oranje Lijn (Mij. Zeetransport N.V.),
in te voeren.

Per 15 oktober 1959 nam de H.A.L. voor fl. 15½ miljoen een 50% belang in de O.L. over van de K.P.M.
De aandelen verhouding was nu; 50% K.P.M. en 50% H.A.L.
Dit voorkwam dat de H.A.L. met hun 6 nieuw gebouwde K-dyk klasse ook naar The Great Lakes ging varen. Zo werden deze schepen in diensten naar de Gulf ports aan de East Coast van de U.S.A. ingelegd.

In het najaar van 1959 werden twee van de vier jongste Ocean Lakers bij Boele - Bolnes verlengd. In het voorjaar van 1960
volgden de twee andere Ocean Lakers. Dit i.v.m. de opening van de St. Lawrence Seaway, waar grotere schepen, die ca. 9.000 ton meette en een diepgang van maximaal 8,00 m hadden, de sluizen konden passeren dan de kleine sluizen in het oude bestaande Welland Ship Canal.
De schepen werden in de volgende volgorde verlengd:

1e = “Prins Willem George Frederik”,maart -’59 opgeleverd, (3 febr.’59 uit elkaar getrokken).
2e =“Prins Willem V”,            maart -’59 opgeleverd.
3e =“Prins Willem II”,                         begin -’60 verlengd.
4e =“Prins Casimir”,                         maart -’60 verlengd.

De verlenging bedroeg; 14,05 m. waardoor de loa. van 78,69 m. naar 92,74 m. ging.
               en de ltll. van 75,89 m. naar 89,95 m. ging.

Als gevolg van tegenvallende resultaten volgde in 1964 een reorganisatie. De 3 passagiersschepen werden verkocht waarvan de “Prinses Margriet” door de H.A.L. overgenomen werd als vervanging van de voor de sloop verkochte “Westerdam” die in de Rotterdam - New York dienst v.v. voer.( Dit heette in praktijk “het pontje op New York”).

Medio 1965 veranderden de schoorsteen en vlag kleuren. Dit werd uitgevoerd gedurende reparaties en dokkingen.
De blauwe ruit met de witte letters A.V. werden vervangen door de gestileerde blauwe letters O en L. de schoorsteen bleef zacht geel en de vlag bleef oranje. Het z.g. witte boord, (de verschansing), en klapmuts op de bak verdwenen om plaats te maken voor een egaal grijze romp kleur, hetgeen het aanzicht van de schepen wel wat saaier maakte……...

In 1966 fuseerde de K.P.M. met de K.J.C.P.L. en kwamen het 50% aandelenpakket van de K.P.M. in handen van de K.J.C.P.L.

In 1966 werden 3 tweedehands schepen aan de vloot toegevoegd.
Als 1e werd een Noors schip van Olsen & Ugelstad aan de vloot van de Oranje Lijn toegevoegd.
Er werden 2 schepen uit de K.P.M. vloot overgeheveld naar de Oranje lijn en verbouwd voor hun nieuwe vaartgebied over de Noord Atlantic.
De 3e en laatste K.P.M.er werd in 22 januari 1967 aan de O.L. overgedragen.

Op 30 augustus 1967 overleed Anthony Veder, de pionier en oprichter van de N.V. Mij. Zeetransport, (Oranje Lijn).

In 1968 werd  het beheer van de O.L. inclusief de nautische- en technische diensten overgeheveld naar de H.A.L.
Medio 1968 werd de Transatlantic Lakes Lines opgericht met als doel diensten naar en van The Great Lakes te exploiteren.            
De deelnemende rederijen waren: Cunard Line.
               Compagnie Générale Transatlantique.
               Fjell Line.
                Oranje Lijn.
Ook voor de lijndiensten vanuit de Middellandse Zee naar The Great Lakes werd een samenwerking verband aangegaan.
De deelnemende rederijen waren: Concordia Line Great Lakes Service.
               Fabre Line.
                Montship Capo Line
                Fjell-Oranje Lijn.
Door tegenvallende vrachtprijzen en vele havenstakingen hebben deze samenwerkingen niet de vruchten af geworpen waarop gehoopt was.

Op 1 december 1969 werd de “Prinses Emilia” als laatste schip uit de Oranje Lijn vloot naar Griekenland verkocht.
Per 1 januari 1970 werd de Oranje Lijn als rederij geliquideerd.

Per 1 januari 1970 werd het 50% belang van de K.J.C.P.L. in de O.L. door de H.A.L. overgenomen.
De Oranje Lijn werd sedert dien uitsluitend met charterschepen voortgezet. Alle nog overgebleven zeevarenden waren met ingang van 1 januari 1970 geen Oranje Lijners meer en moesten hun heil elders zoeken.
In september 1970 maakte de H.A.L. en de Cunard Line bekend dat zij zich m.i. van 31 december 1970 terug trokken uit de   Transatlantic Lakes Lines. De achterliggende gedachte was dat de A.C.L. m.i. van september ook Halifax aan ging lopen en de vaart naar The Great Lakes oninteressant geworden was. De lading ging sneller per container op de trein door Canada en de U.S.A. naar de respectievelijke eindbestemmingen dan per schip via de St. Lawrence River, St. Lawrence Seaway en The Great Lakes.
De H.A.L. was voor 20% aandeelhouder in de A.C.L., (Atlantic Container Line).

De Noorse Fjell Lijn zette de lijndienst naar de Grote Meren voort, nu  i.s.m. Fred Olsen.