| 1984-01-19: |
NvhN 19-01-1984 „Mensenlevens tellen meer dan schip en lading" Eigenaar 'spookschip' PERGO: „Het was een hel aan boord"
Van onze verslaggever Henk Kuipers. Zandoort/ Edinburgh. - "Het was een hel aan boord. Een vliegende storm met windstoten van 180 kilometer per uur en golven van meer dan 29 meter hoog. Zeer terecht dat kapitein en bemanning het schip hebben verlaten. Dat heeft niets met lafheid te maken, maar met gezond verstand. Mensenlevens tellen heel wat meer dan een schip en de lading". Dat zegt de geëmotioneerde Zandvoortse eigenaar G. de Vries van het Nederlandse 'spookschip' Pergo dat zonder bemanning in twee dagen de halve Noordzee is overgevaren, soms gevaarlijk dicht langs booreilanden is gekomen en dat tenslotte bij de Schotse plaats Dunbar op de rotsen is gelopen. Daar is deze moderne versie van de Vliegende Hollander door vissers geborgen die nu een bergloon van ongeveer 4,5 miljoen gulden eisen. In opdracht, van Wagenborg in Delfzijl vervoerde de 980 ton metende kustvaarder Pergo kunstmest van de Zweedse haven Landskrona naar Montrose in Schotland. Vrijdagmiddag kwamen de bijna dertigjarige kapitein Gerrit de Vries (zoon van de eigenaar) en zijn zes bemanningsleden in zulk zwaar weer terecht dat de mogelijkheid vaneen ramp heel groot leek. Daarom werd besloten van boord te gaan. De mannen weden van, het, schip getakeld en naar een booreiland gebracht. "Om deze riskante operatie mogelijk te maken, moest het schip met de kop in de wind worden gehouden. Dan slingert het namelijk minder. Dat is de enige reden dat de motor op halve kracht is blijven draaien. Ook de hulpmotor is aangebleven, want die levert stroom aan de stuurmachine. Mijn zoon is als laatste van boord gehaald. Hij wilde eerst blijven, maar de helicopterpiloot vond het niet verantwoord om terug te komen of in de buurt te blijven ", zegt de heer De Vries. Kapitein De Vries is er volgens zijn vader zonder meer van uit gegaan dat de Pergo als verloren moest worden beschouwd. "Binnen 24 uur, dachten, hij en de stuurman, zouden de motor en de hulpmotor het begeven, waardoor de besturing zou wegvallen. Vervolgens zou de Pergo dwars op de golven komen en vergaan. Om de een of andere reden is dat gelukkig niet ge-, beurd. Tot onze stomme verbazing zijn die motoren twee dagen lang door blijven draaien," waardoor het schip helemaal naar Schotland is gevaren en daar op de rotsen is gelopen". De nacht na de redding heeft de bemanning van de Pergo op een booreiland doorgebracht. Volgens de heer De Vries sr. hebben de mannen zich tijdens de noodsituatie kranig en gedisciplineerd gedragen. "Ze waren wel bang, maar er is geen moment paniek geweest". Zaterdag zijn de opvarenden met een helicopter naar Stavanger gevlogen en nog dezelfde dag zijn ze doorgereisd naar Nederland. "Mijn zoon kwam doodop en spierwit thuis. Hij is het weekend wat tot rust gekomen en is daarna, net als de andere jongens, naar Leith bij Edinburgh gegaan, waar de Pergo in de haven ligt. Op dat moment is iedereen weer aan boord. Er zit een gat in de scheepsromp dat dichtgemaakt moet worden. Ik denk dat het schip de eerste maand niet kan uitvaren", zegt scheepseigenaar De Vries. Vanuit Edinburgh wordt gemeld dat mensen op de wal het schip recht op de rotsen zagen afkomen. Er zijn waarschuwende vuurpijlen afgeschoten en er is - uiteraard tevergeefs - radiocontact met de Pergo gezocht. Nadat het schip was gestrand is het door vissers losgetrokken die het naar Leith hebben gebracht. Ze hebben via een advocaat, een bergloon van een miljoen pond (4 1/2 miljoen gulden) geëist. Eigenaar De Vries en de assuradeurs vinden deze eis nogal overdreven omdat schip en lading een waarde van drie miljoen gulden vertegenwoordigen. "Het wordt nu een juridisch gevecht tussen de advocaat van de bergers en de advocaten van de verzekeraars. Ik geloof nooit dat die vissers viereneenhalf miljoen gulden krijgen, maar een paar honderdduizend gulden zit er voor hun misschien wel in". Vreemd vindt de heer De Vries het feit dat de ladingspapieren niet meer aan boord waren. "Er was helemaal niks weg. Zelfs de tas niet waarin allerlei papieren zaten; Maar alleen de ladingspapieren waarop de waarde van de kunstmest stond vermeld, waren verdwenen. Ik denk echt dat die vissers er een flink slaatje uit proberen te slaan. Dat moeten ze zelf weten. De verzekering zoekt het verder wel uit. Wat ik het belangrijkste vind is dat iedereen ongedeerd van het schip is gekomen. We proberen de Pergo nu zo snel mogelijk weer in de vaart te krijgen want elke dag dat het schip stil ligt kost mij dik geld",
|
