Familiegegevens en opleiding
Geert Nanninga werd geboren te Winschoten op 30 september 1819 als zoon van de landbouwer Wubbe Nannes Nanninga en Jaapien Geerts Ritsema.
Geert trouwde op 19 februari 1851 te Nieuwe Pekela als schipper met Elsien Jans Wegener, geboren te Nieuwe Pekela op 24 mei 1823 als dochter van Jans Jacobs Wegener en Geessien/Gezien Hindriks Drent. Elsien overleed op 30 april 1866 te Nieuwe Pekela, 42 jaar.
Geert Wubbes verdronk op 3 december 1867 voor de kust van Skrea, een mijl (=10 km.) ten zuiden van Falkenberg bij het vergaan van zijn schip de “ Eppo”.
Burgelijke Stand gegevens uit de provincie Groningen vermelden Geert Nanninga als schipper in 1851, 1852, 1855, 1857, 1859, 1861, 1866,
Lidmaatschap van zeemanscollege(s)
G.W.Nanninga was effectief lid van het zeemanscollege “Voorzorg” te Nieuwe Pekela met vlagnummer 33 in de periode1852 t/m 1867.
De schepen van de kapitein
Bouma025 vermeldt G.W.Nanninga als gezagvoerder gedurende:
* 1853 t/m 1857 van de kof “Vriendschap”, gebouwd in 1827 te Pekela, 128 ton o.m., varend voor W.W.Pott te Pekela;
* 1857 t/m 1866 van de 2-mastschoener “Elsiena”, gebouwd in 1856 te Hoogezand, 157 ton o.m., varend voor W.W.Pott te Pekela. Het schip is in 1866 gezonken door het ijs;
* 1867 van de schoenerbrik “Eppo”, gebouwd in 1867 te Pekela, 230 ton o.m., varend voor G.H.Holtman te Pekela. Het schip is in 1867 verongelukt.
De collectie monsterrollen uit het Noordelijk Scheepvaartmuseum te Groningen vermeldt:
24 februari 1852, kof “Vriendschap”, kapitein Geert Wubbes Nanninga, 32 jaar uit Nieuwe Pekela.
23 februari 1853, kof “Viendschap”, kapitein Geert W.Nanninga, 33 jaar uit Nieuwe Pekela.
29 juni 1867, brik “Eppo”, kapitein Geert W.Nanninga, 47 jaar uit Oude Pekela.
20 oktober 1868, brik “Eppo”, kapitein Geert W.Nanninga
Overige bijzonderheden
Vertaling van het kranten artikel:
Toen de politie van Varberg de brief met het verzoek om hulp kreeg, werd deze doorgestuurd naar HP die zich tot haar lezerspubliek wendde. En met behulp van een bericht in de Hallandsposten van meer dan 100 jaar geleden werd een begin gemaakt met de ontknoping.
Op 7 december 1867 berichtte HP namelijk dat de Nederlandse brik “EPPO” met een lading sleepers (spoorbiels) of eikenhout “Maandagavond jongstleden gestrand was en gekapseist op een stenen rif ten zuiden van Falkenberg in de nabijheid van Marsten”. Ook bleek uit het bericht dat het ongeluk meerdere slachtoffers had geëist, maar nadere bijzonderheden werden niet gepubliceerd en ook kwamen de lezers niet te weten wat met de slachtoffers was gebeurd.?Nadat de bijzonderheden van het eerder bericht opnieuw waren gepubliceerd reageerde de landbouwer Artur Isaksson van Broberg.
Eikenhout vormde het spoor. Het was de mededeling dat de brik beladen was met eikenhout die mij op de gedachte bracht dat het de resten van de “EPPO” zijn, die op een afstand van 250 meter uit de kust voor Grimsholmen op een diepte van een paar meter ligt, zegt hij.
Dat het wrak daar ligt weet ik al lang, maar nu eerst heb ik het kunnen identificeren. Deze brik was inderdaad met eikenhout beladen, dat na het vergaan aanspoelde ten zuiden van de plaats van de ramp en gedeeltelijk onder het zand bedolven werd.
In de zee bij Marsten en Grimsholmen zijn vele klippen, die vroeger een ernstig gevaar vormden voor de scheepvaart en daar zijn de resten te vinden van vele vergane schepen. De laatste scheepsramp vond daar plaats in 1954 toen een Engelse Kotter verloren ging. Artur Isaksson is goed op de hoogte met de historie van de daar voorgevallen scheepsrampen. Dat weet hij van zijn vader, die het op zijn beurt hoorde van de visser August Wingren.
Ook het verhaal van het tragische lot van de brik “EPPO” heeft deze weg gevolgd. Toen de “EPPO” verging was August Wingren 15 jaar oud en hij woonde op enkele kilometers afstand van de ongeluksplek. De verongelukten werden vermoedelijk bij de kerk van Skrea begraven, verklaarde Artur Isaksson aan HP.?Het was gebruikelijk, dat verongelukte zeelieden ter aarde werden besteld in de gemeente waarin ze aanspoelden.
Landsarchief te Lund.
Inderdaad, twee van de slachtoffers werden begraven op het kerkhof van Skrea, waaronder de gezochte Lammert Stamhuis. Dat kan HP vandaag bevestigen na het grafregister van 1867 te hebben geraadpleegd. Dat wordt namelijk bewaard op het Landsarchief te Lund.?Het waren de zeelieden Lammert Stamhuis van Farmsum (Holland), 40 jaar en Herman Esders, 24 jaar van Basel in Oldenburg die op 8 december 1867 werden begraven. “Zij werden begraven op het kerkhof van Skrea op de gebruikelijke wijze op aanwijzing van de Strandvoogd P.J. Lindvall, griffier te Varberg en waren afkomstig van de brik “EPPO”. Onder bevel van Kapitein G.W. Nanning, welk schip was vegaan tussen Marsten en Grimsholmen,” staat beschreven in het grafregister.?En daarmee werd het onderzoek met goed gevolg afgesloten.?Maar de graven treft men niet meer aan op het kerkhof. Ze zijn onbekend en met zekerheid zijn ze al lang geleden geëffend zegt de koster Nils Karlsson.
Kranten artikel uit 1867
Hollandse Brik “EPPO” verging bij Skrea.?Een deel van de bemanning ligt begraven te Skrea.
Varberg: Het lot van de Hollandse Brik “EPPO”, waarnaar enige tijd geleden naspeuringen werden gedaan in HN (de Krant) is nu bekend.?Het vaartuig verging op 3 december 1867 voor de kust van Skrea, een mijl (=10 km.) ten zuiden van Falkenberg.?De kapitein en zes bemanningsleden kwamen daarbij om en bovendien de twee dochters van de kapitein, oud 8 en 13 jaar. Een bemanningslid, mogelijk twee, behielden het leven bij dit voorval en in elk geval ligt een deel van de bemanning begraven op het kerkhof van Skrea.
Op 7 december van bedoeld jaar deelde de correspondent van het Handelsblad te Varberg het volgende mede aan HT Gothenburg:
Het volgende trieste voorval gebeurde voor de kust van Falkenberg.?In de nacht van jongstleden dinsdag strandde de brik “EPPO” vermoedelijk Nederlands, onderweg van Danzig naar Holland, ongeveer 1 mijl ten zuiden van Valkenberg. De kapitein en de zes bemanningsleden kwamen om. Twee bemanningsleden zaten vastgesjord in het tuig en waren dood. Twee dochters van de kapitein werden dood in de roef aangetroffen. Twee van de opvarenden werden nog levend aan land gebracht, zij waren echter bevroren. Een van de twee had zijn arm op twee plaatsen geroken.?De brik, die beladen was met dwarsliggers en spoorstaven, had bijgelegd gelegen bij Anhol, maar was losgeraakt en weggedreven naar de plaats waar ze nu ligt. De masten zijn gekapt en het tuig is aan land gebracht.
Het was een bijzonder zware storm in het begin van december en verscheidene schepen vergingen, onder andere een schoener “Jacobina Gezina” met kapitein Mahlstede, thuishaven Grassefehren (Grossefehn), ter hoogte van Aldbro, waar het wrak sloeg. Twee mannen kwamen om.
Enige dagen later deelt de correspondent mede, dat op zondag bij de kerk van Skrea de twee zeelieden waren begraven, die omgekomen door de koude aan boord van de gestrande brik “EPPO” waren aangetroffen. Van de twee die het leven er af brachten is de eerste reeds hersteld, de andere ligt nog in het ziekenhuis in de stad. Dit bericht staat in de krant van 12 december.?Reino Ringborg.
Uit de Groninger Courant van 6 December 1867, rubriek “Zeetijdingen”: Vertrokken van Elseneur 30 November (kapitein) Nanninga (van het schip) Eppo, (met bestemming) Dordrecht: (tussen haakjes=toegevoegd door E. Stamhuis)?Uit de Groninger Courant van 15 December 1867 (Zondag), rubriek “Zeetijdingen”: Gothenburg, 9 December. Het Nederlandsche schip Eppo, Kapitein Nanninga van Dantzig met hout naar Dordrecht, is, na op Anholt gestooten te hebben, te Falkenberg gestrand, doch weder vlot- en op de Zweesdche kust geraakt; de tuigage is geborgen. De Kapitein, diens 2 dochters en 6 man der equipage zijn daarbij omgekomen; 2 man gered. Aldus.
Bron: http://www.beststand.nl/Family/ZzzWebsiteFam/Website/Webstamhuis/Webstamhuis/VerhaalLambertusStamhuis.html
