| 1963-01-05: |
NvhN 05-01-1963: Met de Waterman naar Paapsand Süd. Sleepboten escorteerden op Eems schepen door uitgestrekt ijsveld. (Van onze redacteur voor Noord-Groningen) begon de ijsmassa te breken, toen de als ijsbreker gebouwde ensleper Waterman langzaam in de richting van de havenmond van Delfzijl ging varen. Vanuit de stuurhut, waar we naast kapitein A. T. Kielema stonden, zagen we hoe de scheuren voor het schip zich uitbreidden en hoe er grote schotsen gevormd werden. Achter ons zetten ook de sleepboten Waterpoort en Watergeus zich in beweging, op weg naar de uitgestrekte ijsvlakte voor de Nederlandse kust op de Eems. Samen zouden deze drie krachtige schepen van de rederij Wagenborgen ervoor zorgen, dat zeeschepen de Delfzijlster haven zouden kunnen verlaten en dat andere erheen zouden kunnen varen. Evenals op voorgaande dagen braken ze gisteren de geul tot aan Paapsand-Süd open. Ijs breken. De klok in de stuurhut wees gistermorgen acht uur aan, toen we van de steiger in de loodsboten- haven wegvoeren. De duisternis hing toen nog over de haven en over de Eems. Op de Delfzijlster vuurtoren, die nog zijn licht in rode, groene en witte segmenten over de riviermond uitstraalde, gaf een vuurrood licht, de stormwaarschuwing “Weest op Uw hoede." De wind was in vergelijking met de voorgaande dag echter al aanzienlijk minder krachtig geworden. Terwijl de twee zusterschepen Waterman en Waterpoort koers zetten naar Paapsand-Süd om alvast de geul open te maken, begon de Watergeus in de haven met het breken van het ijs rond de schepen, die naar zee wilden vertrekken. Dat waren het Engelse Aqueity en de kustvaarder Minerva II, die beide óók door het ijsveld op de Eems gesleept wilden worden. Aan boord van de Waterman ervoeren wij, dat deze havensleper ook bij het breken van ijs een geweldige tracht kan ontwikkelen. Het betrekkelijk korte schip, dat nog maar kortgeleden in gebruik werd genomen is speciaal voor deze taak uitgerust. Het heeft niet alleen een verzwaarde huid, maar ook zijn er ijsvinnen voor de schroef en het roer aangebracht. De speciale bouw is ook op te maken uit de spantafstand, die slechts twintig centimeter is. „De schroef is ook veel dikker," vertelde kapitein Kielema, terwijl hij met zijn duim en wijsvinger de dikte aangaf.
Op elkaar. “Dit ijs is door de wind op elkaar gejaagd," wees ons de kapitein, toen zijn schip wat langzamer begon te varen om zich moeizaam een weg te ploegen door het pakijs. Maar de motor met zijn 800 paardekrachten, die is toevertrouwd aan machinist Smith, zorgde er voor, dat ook die hindernis werd genomen. Bonkend sloegen steeds weer de schotsen tegen de scneepswand, die het geluid tot overal in het schip doorgaven. Dicht bij het open water klonk opeens uit de radio: „Corrie Broere, hier de Waterpoort: de Waterpoort roept de Corrie Broere." Kapitein Kielema gaf ons ter verduidelijking de toelichting, dat het opgeroepen schip een tanker was, onderweg van zee naar Delfzijl. Verder werden nog een tweede tanker en een Fins vrachtschip verwacht. Teruggekeerd in de haven moesten de zusterschepen eerst nog assistentie verlenen bij het lostrekken van de aan de steiger gemeerde Minerva II, voordat het convooi kon vertrekken. Tijdens het escorteren voeren wij op de Waterman in de achterste positie, met de Minerva II op sleeptouw. Voor ons ploegde de Waterpoort met de Aqueity door het ijs en nog iets verder naar voren de Watergeus, die de taak had „voor" te breken.IJs gewend. Bij het open vaarwater, waar de sleeptrossen los waren gegooid en de schepen op eigen kracht waren gaan varen, werd besloten op de binnenkomende schepen te wachten. Het eerst kwam de Fin, die echter liever op eigen kracht tot de havenmond wilde varen. Voor het binnenvaren van de haven vroeg hij evenwel twee sleepboten. „Die Finnen zijn het ijs gewend," vertelde kapitein Kielema, terwijl we het naar Delfzijl koersend schip nakeken en zagen dat het brede vrachtschip de geul nog iets beter bevaarbaar maakte. Hiervan profiteerden de tankers Frans van Seumeren en de Corrie Broere die later met enige tussentijd bij het ijsveld aankwamen. Beide slaagden erin zonder verdere assistentie de haven te bereiken en af te meren. Achter de Corrie Broere voeren ook wij naar de haven, waar weer andere schepen de hulp nodig hadden om het open vaarwater te bereiken. |
