Het Vaderland 130235
De Raad voor de Scheepvaart te Amsterdam heelt een onderzoek ingesteld naar de aanvaring op 6 januari op de Elbe tussen het Nederlandse stoomschip BATAVIER I en het Engelse motortankschip BASSETHOUND.
De gezagvoerder, die ook werd gehoord over de vraag, of de aanvaring te wijten is aan een daad of nalatigheid zijnerzijds, heeft het volgende verklaard: De BATAVIER I was op 5 januari te 21.50 uur van Hamburg vertrokken naar Rotterdam. Onder loods aanwijzing voer hij de Elbe af; de loods is op 6 januari te 04.25 uur ontscheept bij het lichtschip Elbe III. Er stond een stijve NNO bries, de zee was woelig, het was ebtij en goed zicht. De kapitein stond met de tweede stuurman, een roerganger en een uitkijk op de brug. Te 05.28 zag hij NW ten W een rood licht en door middel van de morselamp 3 flashes groen voor de loods en nog meer lichtverschijnselen ter hoogte van het rode licht. Een topvuur is niet gezien. De kapitein dacht dat het een vaartuig wat dat gestopt lag voor een loods. Bij peiling bleek, dat de BATAVIER I het vaartuig enigszins door liep. Plotseling zag getuige even boven het rode een sterk wit licht en bemerkte dat het een stoomschip moest zijn; de BATAVIER I liep toen nog volle kracht. Het andere schip gaf een korte stoot op de fluit. De afstand was echter te kort om stuurboord roer te geven; getuige gaf twee korte stoten op de fluit en hard bakboord roer. Het andere schip gaf weer 1 korte stoot, getuige weer twee korte stoten. aangezien het andere schip hard naar bakboord kwam. Toen de aanvaring onvermijdelijk bleek, heeft de BATAVIER I volle kracht achteruit geslagen, maar haar voorschip kwam tegen het bakboord achterschip van het andere schip. Wij praaiden dit, aldus de kapitein verder, doch kregen geen antwoord. De BATAVIER I, die geen water maakte, is terug gestoomd en voor anker gegaan bij het lichtschip Elbe I. Aangezien de schade boven de waterlijn was en het schip geen water maakte, besloot men na voorlopige reparatie de reis naar Rotterdam voort te zetten. De kapitein weet de aanvaring hieraan, dat het toplicht van de BASSETHOUND later in het gezicht gekomen Is dan het rode boordlicht en daar het andere schip iets doorliep, dacht hij dat het gestopt lag voor een loods.
De 2^e stuurman heeft verklaard, dat het zeer moeilijk uit te maken was, hoe het andere schip ten opzichte van de BATAVIER I lag. Even voor de aanvaring zag de 2^e stuurman, dat het andere vaartuig een schip met afgebouwde campagne was, waarop het rode licht nogal hoog stond in verhouding tot het toplicht, hetwelk voorop geplaatst was. Volgens de tweede stuurman heeft de stand van de lichten bij de tegenligger waarschijnlijk veroorzaakt, dat de ligging niet eerder vast te stellen was. Toen het vaartuig voor het eerst in zicht kwam, was het witte even links van het rode licht en maar een weinig erboven, zodat moeilijk uit te maken was dat het een toplicht was en dit licht was verbazend sterk.
De inspecteur-generaal was van mening, dat de kapitein het schip te laat bemerkt heeft doordat hij met de stuurman druk bezig was koers te veranderen. Spreker heeft de indruk dat op de BATAVIER I de witte lichten, die de BASSETHOUND toonde, laat ontdekt zijn. Toen de kapitein ze echter ontdekte, was voor hem niet uit te maken wat het was. Het zien van een rood licht daarna moest hem tot de overtuiging brengen, dat het schip manoeuvrerend was; hij had het daarom voor zich over moeten laten gaan. Het enige wat de kapitein had kunnen doen om de aanvaring te voorkomen, wat hem dan ook allicht gelukt was, was direct te stoppen en volle kracht achteruit slaan. Als men op zo korte afstand een schip ziet dat maar langzaam doorzet, ontwijkt men het. Uitspraak van de Raad volgt later.

AH 120435
Raad voor de Scheepvaart. De aanvaring van de BATAVIER I in de mond van de Elbe.
Ten slotte deed de Raad uitspraak in zake de aanvaring van het Nederlandse stoomschip BATAVIER I met het Engelse motortankschip BASSETHOUND in den mond van de Elbe, in de nabijheid van het lichtschip „Elbe I". De Raad is van oordeel, dat deze aanvaring aan de schuld van de BATAVIER I is te wijten. Dit schip ziet een rood licht aan stuurboord en heeft dit schip te mijden. Dit is zulk een elementaire regel van navigatie, dat men zich afvraagt, hoe het mogelijk is, dat zulk een gewoon geval nu toch nog tot een aanvaring leidt. De kapitein heeft nu gemeend inderdaad het rode licht te kunnen mijden door te blijven doorvaren, er op rekenende, dat hij dan wel voor dat rode licht over zou kunnen gaan, hetgeen echter spoedig bleek niet te kunnen. De hoofdfout van de kapitein van de BATAVIER I is, dat hij aan het rode licht niet bijtijds de nodige ruimte heeft gegeven, hetgeen zijn plicht was. De kapitein heeft tot zijn verdediging aangevoerd, dat hij eerst geen toplicht bij het rode licht zag. En toen hij een toplicht zag, dacht hij aan een meeligger — juist het minst waarschijnlijke geval — en handelde daarnaar. Wanneer de kapitein in die ogenblikken van onzekerheid slechts had gestopt, dan ware nog alles voorkomen. De veronderstelling, dat het rode licht van een meeligger zou zijn, berust trouwens ook overigens op niets. Integendeel, er was voor de kapitein alle reden om deze veronderstelling absoluut te verwerpen, daar hij onder meer tevens verklaarde, dat hij bedoeld schip had zien flashen voor een loods, terwijl de BATAVIER I, gelijk de kapitein mede verklaarde, het loodsvaartuig al gepasseerd was. De Raad meent, dat hier een straf moet worden opgelegd en schorst de kapitein voor de tijd van veertien dagen.