Familiegegevens en opleiding

Geen

 

Lidmaatschap zeemanscollege(s)

Wouter Leendert Bakker werd met nr. 865 effectief lid van Zeemanshoop per 11 juli 1871 op voordracht van G.Tuk. Zijn schip was de “Java”^002.

In de Algemene Vergaderingen van het Amsterdamse zeemanscollege Zeemanshoop van 04/11 juli 1871 werd als effectief lid voor de vlag voorgedragen/benoemd Wouter Leendert Bakker, oud 36 jaar, wonend te Sliedrecht, voerend de clipper “Java”, voor rekening van  H.B.Wiarda Beckman, op voordracht van kapitein L.Tuk.⁰²³

W.L.Bakker was effectief lid van Zeemanshoop on de periode 1871 t/m 1876 met vlagnummer 865.

 

Opmerkingen in verband met lidmaatschap Zeemanscollege(s)

Geen.

 

De schepen van de kapitein

Vermelding in de Amsterdamsche Almanak voor Koophandel en Zeevaart001;

vlagnummer             jaren                 type        scheepsnaam       naam reder/boekhouder

         865              1871-1875            fregat     Java                       H.B.Wiarda Beckman

                                     1876                 geen opgave van schip en boekhouder

 

Bouma⁰²⁵ vermeldt W.L.Bakker als gezagvoerder gedurende:

*    1871 t/m 1875 van het 3/m schip “Java” ex Edward D.Peters, gebouwd in 1856 te Bucksport, USA, 1300 ton o.m., varend voor H.B.Wiardi Beckman te Amsterdam.

 

Overige bijzonderheden

Het schip “Aurora” onder kapitein Visser van Schiermonnikoog vertrok in 1876 “samen met het schip “Java”, kapitein W.L.Bakker (rederij H.Wiardi Beckman) en het schip “Sindoro”, kapitein Diepenbroek (rederij Hendricks) naar de Oost. De drie kapiteins hadden, in bespreking vooraf, een weddenschap afgesloten dat degene die het eerst Batavia zou bereiken van de collegae een kist wijn had gewonnen. Hetzelfde werd afgesproken voor de retourreis. De “Sindoro” won de westrijd met een bijzonder snelle reistijd van slechts 71 dagen (vanaf Nieuwediep naar Batavia gold een gemiddelde van ca.180-200 dagen voor zeilschepen die van de wind afhankelijk waren). (dit is een foute opgave van de gemiddelde reistijd - Parma)

Na gelost en weer geladen te zijn vertrokken de schepen van de rede van Batavia op 26 oktober 1876. De “Sindoro” kwam na een uiterst zware en moeilijke reis van 187 dagen in Nieuwediep aan. Niemand had iets van de twee andere, “Aurora” en “Java” vernomen. Pas enkele manden later spoelden op de kust van Lourenço Marques wrakstukken aan die als afkomstig zijnde van de beide schepen werden geïdentificeerd. Aangenomen werd dat beide schepen in het vuur van hun wedstrijd en tijdens zeer zwaar stormweer op elkaar zijn ingelopen omtrent het eiland Madagascar en elkaar de grond in hebben geboord. Van beide schepen kwam de totale bemanning om het leven. Lloyds’ in Londen hield dit drama op “stormweer, slecht zicht in nachtelijke duisternis”.

Uit: “De lage landen en het verre oosten” door M.H.M.Starkenburg  in  11 en 30, NGV afd. Friesland. Blad nr. 28. Jg7 nr.4, oktober 2002 p.424-427. Bovenstaande anekdote in de 80-er jaren opgetekend uit de mond van de heer E.van der Geest te Ameland  Pers.meded. Starkenburg, okt. 2002.

Een overeenkomstig relaas staat in “De Clippers” door Anno Teenstra, Holdert & Co, Amsterdam, 306 pp en wel de pp.73-74.

 

In Bouma⁰²⁵ wordt als laatste gezagvoerder  van de “Java” vermeld de kapitein J.Rotgans. Deze zou met het schip zijn vergaan op een reis van Batavia naar Rotterdam. Zie bij Rotgans, J.

“ … Dat de kapiteins der groote snelzeilers in die jaren de oceanen tusschen Holland en Java tot hun wedstrijdbaan maakten, is bekend. … De meest tragische race, die ooit gehouden is, was misschien wel die tusschen de Sindoro, kapitein Diepenbroek, van Hendrichs & Co, de Java, kapitein W.L.Bakker, van H.B.Wiardi Beckman en de Aurora, kapitein H.Visser, van Gebr. Goedkoop. De kapiteins hadden vóór hun vertrek van Nieuwediep in het voorjaar van 1876 een weddenschap aangegaan om een kist wijn, wie het eerst in Indië zou zijn. De Sindoro won dien wedstrijd met een reis van 71 dagen. Na op de Javakust opnieuw beladen te zijn, ontmoetten zij elkaar weer op de reede van Batavia en hernieuwden de weddenschap voor de terugreis. Op 26 October vertrokken zij. Het weer bij de Kaap was bijzonder slecht. Dagenlang heeft de Sindoro er mee geworsteld; pas na 187 dagen was zij in Holland. Maar zij was de eenige die terugkeerde. De beide andere zijn in dat weer gebleven, zooals bleek uit aangespoelde stukken op de kust bij Lourenço Marquez, vermoedelijk door een onderlinge aanvaring als gevolg van slecht zicht in een stormnacht. Alle opvarenden, ook de kapiteins, kwamen om. De Gebr. Goedkoop verloren zoo dit mooie schip, toen ongeveer 10 jaar oud.”⁰⁸¹