| 1964-12-04: |
Leeuwarder Courant 04-12-1964: Coaster in moeilijkheden. De storm heeft gisteren de Delfzijlster kustvaarder „ARNEBORG" (332 ton) van Wagenborg, parten gespeeld. Op vijftig mijl ten noorden van Terschelling kreeg het schip een slagzij van 25 graden doordat de lading boomstammen ging schuiven. De „Arneborg" zond noodseinen uit, waarop een Britse tanker van 20.000 ton te hulp schoot en de sleepboot „Holland" van Doeksen uitvoer van Terschelling. Terwijl de Britse tanker in de buurt bleef trachtte de bemanning van de „Arneborg" de lading recht te leggen. De deklast boomstammen werd overboord gezet en het lukte de slagzij tot vijf graden terug te brengen. De „Arneborg" hervatte de weg van Halmstadt in Zweden naar Rotterdam. De sleepboot „Holland", die het schip nog niet had bereikt, voer door naar de Engelse oostkust, waar het Griekse schip „Captain Andreas" in moeilijkheden verkeert.
NvhN 07-12-1964: Deklading behouden; slagzij weggewerkt. Kustvaarder Arneborg reed op Noordzee furieuze storm af. (Van een speciale verslaggever) Het was de Delfzijlster kustvaarder Arneborg (342 brt.) van de rederij Wagenborg te Delfzijl niet aan te zien, dat hij bijna drie etmalen heeft moeten vechten tegen een door een volwassen en hardnekkige noordwesterstorm opgezweepte Noordzee toen het scheepje gistermorgen, even voor tien uur, de Waterweg binnenliep en in de middag, voor de Rotterdamse Parksluizen, tot rust kwam om later — in de nacht — door te varen naar het Schie-Schiekanaal, waar de lading boomstammen moest worden gelost. Twee dagen over het schema, maar geen schade. Alleen acht boomstammen van een grote deklading verspeeld. En opgelucht was de bemanning toen die losgeslagen gevaarten eindelijk van de talies waren losgekapt en in de stormzee verdwenen. „Het weer was bar slecht," vertelde kapitein G. van der Ploeg (34) uit Groningen na binnenkomst. „Wij moesten van die stammen los zien te komen. Zij zaten nog aan de talies vast, maar lagen overboord. Gevaarlijk werk, maar zoiets moet gebeuren. Je hebt geen keus. Doe je het niet, dan raak je verder van de wijs." Bar slecht weer: De berichten, die via de radio donderdagmiddag binnenkwamen, spraken er niet van dat de bemanning het op dat moment aan boord van de Arneborg gemakklijk en gezellig had. In de holle Noordzee, ongeveer vijftig mijl ten noorden van Terschelling, had het schip al te kampen met een volle Noordwester storm, windkracht negen. En de zee was navenant, zoals die met dergelijke windkracht kan zijn. Bar slecht weer. Een hoge, holle zee en die dwars op de stuurboordzijde. De Arneborg had het moeilijk, vooral door die deklading, die weliswaar volgens de regelen van de kunst zeer zorgvuldig was gestuwd en gesjord, maar waarvan de zeeman toch nooit zeker is, als een furieuze zee er met de regelmaat van de klok tonnen en tonnen wild geworden water overheen gooit. Dan hoeft er maar weinig te gebeuren of zon deklading wordt een grote chaos, die het schip een zware slagzij kan bezorgen. Er is dan maar één oplossing... zorg die deklast zo gauw mogelijk kwijt te raken. Maandag was de Arneborg uit de Zweedse haven Halmstadt vertrokken met bestemming Rotterdam. In de ruimen en aan dek was een lading van 450 ton boomstammen gestuwd. Via de Oostzee en het Kattegat bereikte het scheepje de Noordzee toen het weer snel begon te veranderen. Er stak een Zuidwester storm op, die later naar het Noordwesten draaide en spoedig kon de Arneborg niet meer op volle kracht draaien. De door de felle Noordwester opgejaagde zee pakte de Arneborg aan stuurboord aan. Er kwam veel water over, maar alles ging goed tot het schip donderdagmiddag al was gevorderd tot vijftig mijl ten Noorden van Terschelling. Toen gebeurde het. Slagzij niet mis: Een zware breker stortte zich over de Arneborg en enkele sjorringen van boomstammen raakten los. De bomen rolden over boord, maar bleven met de talies aan het schip verbonden. Erger was nog, dat de Arneborg plotseling slagzij over stuurboord ging maken, die niet mis was. Op een gegeven moment bedroeg die slagzij 35 graden. En dat terwijl de zeeën maar bleven stormlopen op de kleine kustvaarder. Kapitein Van der Ploeg heeft toen via de radio om assistentie gevraagd en nam direct twee dringende maatregelen: loskomen van die acht over boord meebonkende boomstammen en proberen met de kop op de zee te komen en dus te gaan bijliggen. Met langzaam vooruitwerkende machine kan een schip dan heel wat verdragen. Het neemt veel minder water over en ligt dan, zoals dat in het zeejargon heet, een storm „af te rijden " De gezagvoerder ging niet op de details in. Hij wilde het eerst wel eens vertellen aan de scheepvaartinspectie, zei hij, maar hij wilde wel weten, dat die twee maatregelen zelfs vrij spoedig konden worden gerealiseerd. Met bijlen gingen zijn mannen (zijn bemanning telt niet meer dan zes leden) de talies te lijf, oppassend, niet met de overkomende zeeën overboord te worden gespoeld. "Steken" in zee. Het lukte. De acht losgebroken gevaarten werden door de zee meegenomen en verdwenen uit het gezicht Een geluk was, dat de rest van de deklading zich goed hield en dat de Arneborg vrij spoedig bijgedraaid lag, met de kop op de zee. Dat was dubbel nodig, want daarna brak het stormgeweld eerst goed los. De slagzij was inmiddels teruggelopen tot tien graden en om de stabiliteit van zijn schip te vergroten liet kapitein Van der Ploeg nog de deeptank oplopen. Dat kon hij donderdag nog radio-telefonisch melden aan zijn rederij. Hij zei toen het wel zonder hulp te kunnen klaren. De recalcitrante boomstammen was hij kwijt, de motor deed het prima en hij lag rustig in de zee te „steken," zoals hii meldde. ' Erg rustig is dat niet geweest. Zware brekers zijn er nog genoeg overgekomen ondanks dat bijgedraaid liggen. „Die waren echter heel wat minder gevaarlijk," vertelde kapitein Van der Ploeg. „Als ze recht over de boeg breken, kunnen ze de deklading heel wat minder geweld aandoen. En dat is ook wel gebleken." Van donderdagavond tot zaterdagmorgen half negen heeft de Arneborg, daar vijftig mijl ten Noorden van Terschelling, maar liggen „steken" in de zee, geen mijl naar de Waterweg vorderend. De Noordwester storm wilde maar langzaam afnemen en kapitein Van der Ploeg nam geen risico met een deklast, waaruit al iets verdwenen was. Zon kleine 36 uur duurde dat afwachten met de kop op de aanstormende zeeën, toen de storm er eindelijk genoeg van kreeg. Zaterdagmorgen zijn ze dus voorzichtig weer op de oude koers naar de Waterweg gegaan. Op Sinterklaasavond liepen zij de Nederlandse kust aan. „Als alles goed was gegaan, zoals het moest gaan," zegt kapitein Van der Ploeg stoïcijns, „dan waren we met Sinterklaas ook niet thuis geweest. Dan hadden we Rotterdam al weer achter ons gelaten. Het was wel bar slecht weer." |
