1903

NNO 270103
Delfzijl, 26 januari. Blijkens de verschenen staat van het compact »De Eendracht» te Wildervank, directeur de heer H.A. Veenhoven Azn., zijn over het jaar 1903 ingeschereven in afd. B., IJzeren schepen, zijn 199 Ingeschreven voor een totaal bedrag van f 1,009.780 (een millioen negenduizend zevenhonderd en tachtig gulden). De hoogste verzekering hiervan is fl 10.800,= op het ijzeren tjalkschip «VOORWAARTS», schipper L. v. d. Veen,en dan volgt de «POOLSTER» van schipper J.B. Jonker voor fl 8.200,=.
NVEC 140303
Vlieland, 12 maart.Uitgezeild,NAVIGATOR, Jonker en POOLSTER, Jonker beide naar Federikshaven.
NVD 260803
Holtenau, 21 augustus. Gepasseerd POOLSTER, J. Jonker van Mönsteras naar Hamburg.

1904

NVD 220704
Bremen, 19 juli. Uitgezeild POOLSTER, J. Jonker naar Kopenhagen.

1910

NNO 020310
Brunsbuttel, 24 februari. Gepasseerd POOLSTER, Jonker van Hamburg naar Odense.
NNO 160410
Barhöft, 11 april. Gepasseerd POOLSTER, Jonker vanKalmar naar Hamburg.

1920

SV 101120
Schiedam, 8 november. Zeilklaar POOLSTER, G.P.de Vries naar Londen.

1921

DCOU 271021
Delfzijl, 25 oktober. Heden is alhier binnengekomen het Nederlandsche kofschip „POOLSTER”, kapt. G.P. de Vries, met een lading carbid, van Hamburg naar Newcastle.

1922

DT 250722
Vlie, 24 juni. Binnengekomen POOLSTER, De Vries van Lapvik naar Deventer.
DT 081122
Vlie, 7 november. Aangekomen POOLSTER, De Vries van Randers.
DCOU 311222
Harburg, 16 december. Aangekomen POOLSTER, De Vries van Hamburg.

1923

DMB 220123
Hamburg, 19 januari. Uitgezeild POOLSTER, De Vries naar Svendborg.

Op 12 september 1923 is de POOLSTER, kapt. G.P. de Vries gestrand en wrak geslagen bij Lökö in de Bothnische Golf.

NRC 12-10-1923:
Raad voor de Scheepvaart. De Raad voor de Scheepvaart heeft gisteren behandeld de stranding en het dientengevolge wrak slaan nabij Lökö, in de Baltische Golf van de kof tjalk POOLSTER, een stalen tweemaster, in 1902 te Hoogezand gebouwd en goedgekeurd voor de groote kustvaart. De schipper/eigenaar was de heer Y. P. de Vries (m.z. G.P. de Vries), is het bezit van diploma kleine zeilvaart. Bij volgeladen schip was de diepgang 2 M 12 cM. Het schip, aldus verklaarde de schipper, was voorzien van een certificaat van deugdelijkheid voor 1923 en had vier man bemanning, waarbij in begrepen de vrouw van den schipper die op de monsterrol stond. Op den dag van het ongeluk was de diepgang 2 meter 8 c.M. De wind was toegenomen en de zee werd hooger, zoodat men eerst de kleine zeilen borg daarna de groote zeilen reefde en tenslotte geheel streek. De wind was Zuid West. Men stuurde Noord Oost ten Oosten en had alleen nog maar de gereefde bezaan en stagfok. 's Avonds om elf uur, toen men had besloten rond te halsen — men keek uit naar het vuur van Enskar — liep men op de rotsen. Land had men niet gezien. Het schip stootte driemaal en zat toen vast. 's Morgens zwom de stuurman met een touw naar het verlaten rotseilandje, waarbij men gestrand was. Éérst werden de vrouw en het kind van 3 1/2  jaar aan wal gebracht, langs de lijn, met touwen onder de armen gebonden, daarna volgden de anderen. Het schip was niet meer te redden.  Bergers uit Nijestadt borgen het tuig en de lading. Wat er verder van het schip werd weet de kapitein niet.  De kapitein verklaart nog dat het schip acht streken drift bad. De volgende getuige, broer van den schipper, zegt dat het niet meer dan vier of vijf streek was. De inspecteur van de scheepvaart is van meening, dat de schipper bod kunnen rekenen, dat zijn ware bestek voorlijker was dan bij dacht. De inspecteur gelooft niet dat bij de kaart voldoende geraadpleegd heeft. Ook had de schipper overdag het lood moeten gebruiken om tenminste eenigermate de plaats te kunnen bepalen. De schipper is te lang over bakboord blijven liggen en had eerder moeten halsen. Dat was een bewijs van te weinig zeemansschap. De inspecteur vraagt daarom den schipper een terechtwijzing toe te dienen. De Raad zal later uitspraak doen.