Familiegegevens en opleiding

Douwe Zwaal werd geboren te Harlingen op 17 september 1837 als zoon van Willem Lolkes Zwaal en Hiltje van Slooten.

Douwe Zwaal huwde te Harlingen op 30 november 1871 met Klaaske de Roos, geboren op 23 januari 1837 te Harlingen als dochter van Cornelis de Roos en Grietje Klaases Bleeker. Klaasje overleed te Amsterdam op 15 mei 1929 om 12 uur, 92 jaar.

Douwe overleed te Amsterdam op 12 november 1889namiddags 11 uur in het Buitengasthuis als zeeman. Hij woonde in de Egelantierstraat 153, Amsterdam.

 

Lidmaatschap zeemanscollege(s)

Douwe Zwaal werd per 01 januari 1873 ingeschreven als lid tweede klasse van het Harlinger zeemanscollege “Zeemansvoorzorg”. Hij was toen stuurman op de bark “Nicolaas”. De contributie werd voldaan door zijn vrouw Klaaske de Roos, geboren 23 januari 1837 te Harlingen. Douwe werd in 1879 overgeschreven naar de eerste klasse^029-fol.046

 

D.W.Zwaal werd per mei 1879 met vlagnummer H6 ingeschreven als lid van het Harlinger zeemanscollege “Zeemansvoorzorg”. Hij werd overgeschreven uit de 2^de klassse fo. 46. Zij schip was toen de “Aurora”, eigenaar O.S.Parma te Midlum. De contributie werd voldaan door zijn vrouw Klaasje de Roos.

 

Douwe Zwaal was met vlagnummer H6 lid van “Zeemansvoorzorg in de periode 1879-1883 en 1885-1889. In 1884 voerde hij nummer H20⁰³⁴

 

Opmerkingen in verband met Zeemanscollege(s)

De weduwe Zwaal-de Roos had recht op een uitkering uit het fonds van f 1350,- uit te betalen in 18 halfjaarlijkse termijnen. Toegevoegd is de opmerking: “Het lid is op de laatste reis verminkt geraakt, zoodat hij, volgens geneeskundige verklaring bij de Directie ingeleverd niet in staat was zijne betrekking als zeeman uit te oefenen. Echter is door hem geen gebruik gemaakt van het recht bij art. 20 bepaald. – In 1890 heeft de Alg.Verg. alsnog besloten haar f 200,- extra uit te keren. (het is niet duidelijk wanneer deze verminking is opgetreden) ^028-fol.161 Er is toegevoegd dat D.W.Zwaal het vlagnummer 20 voerde. Dit was daarvoor het vlagnummer van de eigenaar van de “Aurora”, zijnde O.S.Parma. In Sweijs⁰²¹ is dit niet terug te vinden.)

Het Register van Uitgaande Stukken van het College bevat een brief dd 20 oktober 1884 gericht aan D.Zwaal Groote Koningsstraat 29 Amsterdam met de mededeling dat hij lid kan blijven mits hij zijn contributie betaald.⁰³³

Hetzelfde Register bevat een brief dd 23 mei 1887 aan K.Zwaal-de Roos te Amsterdam als antwoord op een aanvraag om finantiële steun. Op 07 februari 1888 verzendt het College een brief aan de Vereeniging Liefdadigheid naar Vermogen te Amsterdam met de vraag of mevr. K.Zwaal- de Roos, Commelinstraat 7^bov te Amsterdam een ondersteuning kan krijgen “daar haar man als zeeman een ongeluk heeft gekregen en ongeschikt is om iets te verdienen”⁰³³

 

De schepen van de kapitein

lid van het zeemanscollege “Zeemansvoorzorg”te Harlingen:

vlag           periode              type          scheepsnaam                    boekhouder/reder

H20/H6   1879-1882         sch.kof     Aurora                             O.S.Parma te Midlum

 

Bouma⁰²⁵ vermeldt D.W.Zwaal als gezagvoerder gedurende:

*      1858 t/m 1860 van de schoenerkof “Aurora”, gebouwd in 1858 te Pekela, 160 ton o.m., varend voor O.S.Parma te Midlum.

 

Overige bijzonderheden

Handelsblad 11 en 14 november 1882

“Harlingen 10 november 1882. Aangaande het schip “AURORA”, kapitein Zwaal, 20 augustus van Archangel vertrokken beladen met pek en teer en bestemd voor Amsterdam, wegens gebrek aan drinkwater met verlies van deklast te Bergen binnengelopen, vanwege den 5 october j.l. de reis weder werd aanvaard, heeft met sedert dien tijd geen bericht ontvangen,”

en

“IJmuiden 14 november 1882. Gisteravond kwam hier binnen en voer op naar Amsterdam de schoenerkof “AURORA”, kapitein Zwaal, waarvan de reis zoo buitengewoon lang duurde, naar hier, dat ieder het schip verloren waande; het verhaal van de reis is dan ook belangwekkend. Op 5 october van Bergen vertrokken, waar het schip voor noodhaven was binnengeloopen, had de AURORA storm uit allerlei richtingen, die het vaartuig her en derwaarts over de Noordzeee slingerde, de proviand raakte natuurlijk ten laatste uitgeput, aan binnenloopen ergens viel niet te denken. Sedert dagen waren erwten het eenige voedsel geweest, terwijl van zoet water zulks groot gebrek begon te komen, dat men, om zich te wasschen niets had, maar ook in het drinken zich moest beperken, dagen waren voorbijgegaan, dat de vrouw en het kind van den kapitein de kooi niet uit kwamen. Aan deze afmattende toestand kwam gelukkig gisteren voor de bemanning een einde.”⁰³⁸