Familiegegevens en opleiding

Geen

 

De schepen van de kapitein

Bouma⁰²⁵ vermeldt L.Schall als gezagvoerder gedurende:

• * 1881 van de 3/msch “Johanna Maria”, ex G.H.Betz, ex Redgauntlet, gebouwd in 1867 te Sunderland, 352 ton o.m., varend voor Aug.Köpcke te Rotterdam;
• * 1882 t/m 1883 op het 3/m schip “Medea”, gebouwd in 1858 te Rotterdam, 756 ton o.m., varend voor August Köpcke te Rotterdam. Het schip was getuigd als bark;
• * 1884 t/m 1888 van de bark “Constantia” ex Cornelis Smit, gebouwd in 1864 te Kinderdijk, 654 ton o.m., varend voor Aug.Köpcke te Rotterdam. Het schip is bij Macassar gestrand en wrak geraakt;
• * 1889 van de ijzeren bark “Elsa” ex Oceaan, gebouwd in 1857 te Kinderdijk, 712 ton o.m., varend voor Aug.Köpcke te Rotterdam.

 

Overige bijzonderheden

“Het Nederlandse barkschip ‘Constantia’, gezagvoerder L.Schall vertrok op 26 augustus 1888 om 10.30 uur van de rede van Makassar met als bestemming Rotterdam. Eerst zouden nog ‘Kwandang’ en ‘Gorontalo’ aangelopen worden om in deze havens lading in te nemen. … Het schip koerste om de Noord in de richting van de ‘Spermondes Archipel’ en kwam nog om 4 uur van dezelfde dag ten anker. Wellicht heeft men het daglicht willen afwachten om beter op de landmerken te kunnen navigerren. Bij het aanbreken van de dag werd het anker gelicht en genavigeerd op peilingen van de bakens en de landmerken.” Om ongeveer 12 uur liep het schip aan de grond. De toen zichtbare verkleuring van het zeewater was niet op de zeekaarten vermeld. Direct na de stranding probeerde men vlot te komen maar binnen 10 minuten stond het ruim al vol water. Na scheepsraad werd besloten om assistentie vanuit Makassar te halen. Dat gebeurde met het goevernementsstoomschip “‘Sperwer”. Er werd toen ook geconstateerd dat de opdiepte, waarop het schip vastzat, niet op de kaarten was aangegeven. Na overbrenging van zoveel mogelijke lading werd de volgende dag het schip verlaten.

De Raad van Tucht voor de koopvaardij deed op 14 januari 1889 uitspraak en de conclusie was “dat het niet tijdig verkennen van het onbekende rif niet aan de gezagvoerder kon worden verweten. Door hem was behoorlijk uitkijk gehouden en na de stranding voldoende maatregelen genomen, ‘zoodat ook deswege hem geenerlei blaam’ kon treffen. Gezagvoerder Schall werd ‘mitsdien te dier zake vrijgesproken’ “¹⁰⁴.